روشهای درمانی دزدی کودکان

روشهای درمانی دزدی کودکان

مفهوم مالکیت را به کودک آموزش دهید

آرامش خود را حفظ کنید و از به کار بردن واژه هایی مثل دزد و دزدی کردن در مورد او خودداری کنید.

اشتباهش را با روش قابل فهم برای او توضیح دهید.

جریمه ای کوچک برای او در نظر بگیرید.

شرایط را برای جبران اشتباهش فراهم کنید.

ریشه اشتباه را قطع کنید.

خودتان رعایت مالکیت کنید. الگوی خوبی باشید.

به نیازهای مادی کودکتان توجه کنید. شاید به نیازهایش بی توجه هستید.

بی مهری و بی توجهی به او می تواند دلیل این کار  باشد.

رفتارهای خشونت آمیز پدر و مادر و مراقبان کودک و ناپدری و نامادری و ...

الگوگیری از پدر و مادر و محیط اطراف

پدر و مادر شاید سهل گیر هستند.

شاید دزدی او اعتراض به وضعیت موجود باشد.

با روان شناس صحبت نمایید و بسته به موقعیت و خصوصیات او روشی متناسب در جهت درمانش اتخاذ نمایید.

شاید ناشی از اختلال وسواسی است به نکات ذیل نیز توجه نمایید.

پول توجیبی حتما برایش اختصاص دهید.

در کیف مدرسه اش خوراکی های خوشمزه قرار دهید.

شی دزدیده شده  را با همکاری او برگردانید.

به صورت زیرکانه و غیر مستقیم احساس ناخوشایند خود را از عمل دزدی به او بفهمانید.

آرامش و شادی را به خانه برگردانید.

دوست تاثیر دارد فرزندتان را در پیدا کردن دوست خوب همراهی فرمائید.

اعتراف خواستن از کودک کاری واقعا غیر عاقلانه است این کار را 

انجام ندهید.

اگر مجبور شدید که پول وسیله دزدیده شده را پرداخت کنید، با پول و پسنداز کودک در صورت امکان پرداخت شود.

شاید این کارش ناشی از هیجان طلبی او باشد سعی کنید در کلاسهای ورزشی مانند کلاسهای رزمی ثبت نام نمایید.

به رفتارهای مثبت او توجه نموده و کوچکترین نقاط مثبت رفتاری 

او را برجسته نمایید تا این رفتارها جایگزین رفتارهای منفی او گردد.

دقت نمایید واقعا لازم است روشهای اتخاذی با کمک یک مشاور و روان شناس صورت گیرد شاید ناشی از یک اختلال در طبقهبندی DsM5باشد باید بررسی گردد.

به کودکتان احترام بگذارید به خواسته های او توجه فرمایید. او را 

با دیگران مقایسه نکنید. فراتر از توان او از او چیزی نخواهید. و...

شاید ناشی از انتقام گیری باشد.

جدایی های طولانی او از پدر و مادر و محرومیتهای طولانی می تواند ازدلایل اینکار باشد.

لباس های نامناسب او،نداشتن اسباب بازی،تغذیه و پول ناکافی،تعریف ها و توصیف های امکانات دیگران در نزد کودک و حسرت خوردن در پیش او و...به نظر من از دلایل این کار می باشد.

ناعدالتی در تقسیم بالسویه امکانات بین فرزندان 

موفق باشید. صالح خوش نفس: روان شناس کودک